Wiła to pòstacëjô białczi, òblekłô w letką, ùplotłą z dôczi sëkniã. Wedle Słowiónów ùzdrzëc jã mòżna bëło rëno, czej zbierała dôkã, żebë plesc z ni swòje ruchna. Jimô sã biôłą (dobrą) magią, mòże temù nie je szkarłatnô, jak Cotë. Procëmnô - ja piãknô, mô smùkłé cało, klatë sygają jaż do nogów. Z ji czëstim, jasnym licã kòntrastëje czerwionosc lepów.

Wiła

Na słowióńsczich zemiach w czasach chrzëscejansczich weòbrażenié janioła szlachòwało prawie za weòbrażeniém wiłë.