Léòkadia Trepczik

kaszëbskô dzejôrka

Léòkadia Trepczik (ùr. 16 séwnika 1915 w Wejrowie, ùm. 28 lëstopadnika 1998) – kaszëbskô dzejôrka, wedle warkù krôwczka. Białka Jana Trepczika, starka Witosławë Frankòwsczi.

Ùrodzyła sã jakò Léòkadia Ùzdrowskô we familie ò kaszëbsczich tradicjach. W ji chëczë gôdało sã pò kaszëbskù, dzéwczãta zajimałë sã rãcznyma robòtama, w tim szëcym i wësziwkã na gwôsné pòtrzebë. Chòdzyła do szescoklasowi Wëdzélowi Szkòłë w Wejrowie i skùńcziła jã z wëprzédnienim. Mia chãc ùczëc sã dali, le òjc sczerowôł jã do prakticzny nôùczi fachù. Zdała egzamin przed Rzemiãsniczą Jizbą w Gduńskù i dobëła méstersczi diplom w specjalnoscë damsczé krawiectwò. Òd 16 zélnika 1953 do 31 zélnika 1954 robiła jakò szkólnô fachù w Państwòwich Wëchòwnëch Zakładach w Wejrowie. W pózniészich latach (jaż do emeriturë) prowadzëła gwôsny zakłôd krawiecczi. Wëùczëła wiãcy jak dwadzesce ùczenków, za co w 1970 dosta òd gduńsczi Rzemiãsniczi Jizbë strzébrzną znakã méstra. W 1988 Centralny Związk Rzemiãsła wëprzédnił jã Złotą Hònorową Znaką Rzemiãsła. Sprôwiała fónkcjã wiceprzédniczczi Egzaminacyjny Kòmisje Rzemiãsniczi Jizbë w Gduńskù, a téż nôleżnika zarządu wejrowszczégò Klubu Seniora.

Kòl warkòwégò dzejaniô wiedno nachôda czas na spiéw. Jù òd 16 rokù żëcô spiéwała w chùrze „Swiãto Cecylia” i bëła mù wiérnô przez 50 lat. Pò smiercy pierszégò chłopa, Pawła Czaji, wiele lat samòtno wëchòwëwa córkã Zofiã. W 1955 zôs wëszła za mąż za Jana Trepczika. Przez wiele lat duet Trepczików przë akómpaniamence córczi Zofie (chtërna gra na klawirze) towarził dzesątkóm kùlturalnëch jimprezów na Kaszëbach. Na drëdżim Òglowòpòlsczim Przezérkù Artisticznëch Karnów Rzemiãsła zajimnãlë drëdżi plac.

Léòkadia Trepczik bëła téż wespółzałożëcelką Kaszëbskò-Pòmòrsczégò Zrzeszeniô, w robòce chtërnégò ùczãstniczëła przez 40 lat. W 1967 nalôzła sã w karnie pierszich laùreatów Medalu Stolema. Òsta wëprzédnionô, razã z Janã Trepczikã, w dzedzënie pòpùlarizacji za pòpùlarizacjã kaszëbsczich piesniczków[1].

Léòkadia Trepczik przëczëniła sã téż do wëdaniô, pò smiercy Jana Trepczika, dwùtomòwégò pòlskò-kaszëbsczégò słowôrza, nad jaczim Trepczik robił 25 lat. Kòl słowôrza ùkôzała sã téż drëgô edicjô kaszëbsczégò spiéwnika razã z kasetą „Lecë choranko”.

Leòkadia Trepczik ùmarła 28 lëstopadnika 1998. Pòchòwanô na wejrowsczim smãtôrzu.

Przëpisë edicëjô

  1. Wojciech Jankie, Stolemowcy, „Biuletyn Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego” 1967 nr 2, s. 13.