Pòmòrsczé Ksãżstwò (miem. Herzogtum Pommernłac. Ducatus Pomeraniae, pòl. Księstwo Pomorskie) bëło państwã w Eùropie nad Bôłtã, chterné słëchało Swiãtémù Cesarstwù Rzimsczémù. Òno òbstoja przez czileset lat - do 1648 rokù, czej jegò òbéńdã rozdzelelë midzë sebie Brambòrskô ë Szwedzkô. Nim sprôwialë Grificë, chterni mielë czile stolëcznich gardów (m. jin. Szczecëno ë Wòlëgòszcza).

Herb Pòmòrsczégò Ksãżstwa

Pòczątkòwo tu mieszkalë Pòmòrzónie. Pòzdze jeden dzel lëdztwa (wikszi) gôdôł pò miemieckù, a drëdżi (miészi) pò kaszëbskù.


Zómk Pòmòrsczich Ksążãtów w Szczecënie
Zómk Pòmòrsczich Ksążãtów w Wòlëgòszczi
Kôrta Pòmòrsczégò Ksãżstwa

Historëjô edicëjô

  • 1121 – Pòmòrzónóm pòradzëł Bolesłôw Krzëwogãbi i kôzôł jim sã ochrzcëc.
  • 1124-1128 – Pòmòrzónów ochrzcëł Swiãti Òto.
  • 1238 – Ksãżyca Bògùsłôwa nazwalë dux Cassubie: "Ksyżã Kaszëbsczi" (pòzdze òn sam zaczął brëkòwac nen titel). To bëł pierszi rôz, czej bëła brëkòwanô pòzwa Kaszëbskô.
  • Barnim III (1320-1368) zjinaczëł titel na dux Cassuborum: "Ksyżã Kaszëbów".
  • 1534 – w Pòmòrsczi bëł przëjãti lëteranizm.
  • 1637 – ùmôrł slédni ksyżã, Bògùsłôw XIV.


  To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.