Possessivusprzëpôdk, nôpierszą fùnkcją chtërnégò je pòkôzanié przënôleżnoscë jaczégòs òbiektu do pewnégò pòdmiotu (pòdmiot nen dostôwô tej fòrmã possessivusa). Possessivus wërôżô leno przënôleżnosc, co òdróżniô gò òd rodzôcza, jaczi mòże miec régã jinëch fùnkcji. Wëstãpùje w wiele jãzëkach swiata, przede wszëtczim aglutinacyjnëch. Sladë possessivusa je widzec téż w kaszëbsczim jãzëkù, równak ùlégł òn adiektiwizacji (jidze ò taczé pòsesywné fòrmë, jak „mëmin”, „nënin”, „mëmczin”, „nënczin” – na przëmiôr w zdanim „Nënczin tatk ju nie żëje”).

Indoeùropejsczi genetiw przódë téż béł possessivusã. W anielsczim jãzëkù possessivus je jedurnym zachòwanym dzysô synteticzno usôdzónym przëpôdkã.