Stanisłôw Janke - rozeszłoscë midzë wersjama

'''Stanisłôw Janke''' (ùr. [[20 strëmiannika]] [[1956]]) - póchòdzy zw [[LëpùszKòscérzna|LëpùszaKòscérznë]]) - kaszëbsczi pòéta, runita, dolmacz, lëteracczi kritik, gazetnik, dzejôrz kaszëbsczi lëteraturë. Je aùtorã rozmajitëch wiérzt - zbiérkù ''Ju nie jem motélnikem'' i jin., teroczasny prozë ''Łiskawica''[http://lccn.loc.gov/89868946] i ''Psë''. Pisôł téż dlô dzôtk - ''Żużónka jak mrzónka'' (1984). To je pierszi kaszëbsczi pòéta, co dolmaczi [[Adam MickiewiczAdóm_Mickiewicz|Mickiewicza]]. Z ukraińsczégò przedolmacził T. Szewczenczi Zanobit (kasz. Zôpis). Jegò wiérztë są dolmaczoné na: bretońsczi, fińsczi, islandzczi i piemòncczi. Je w [[Radzëzna Kaszëbszégò Jãzëka|Radzëznie Kaszëbszégò Jãzëka]]. Stanisłôw Janke póchòdzy z [[Lëpùsz|Lëpùsza]], a mieszka w [[Wejrowò|Wejrowie]]. Dostôł wiele nôdgrodów, jakò Medal Stolema w 1991 rokù, nôdgrodã Lëteracczi Grif za dolmaczenie „Pòna Tadeusza” na kaszëbsczi, nôdgrodã Kaszëbsczi Grif, nôdgrodã Remusa i jin.