Zôpadnosłowiańsczé jãzëczi - rozeszłoscë midzë wersjama

 

Karno zôpadnosłowiańsczich dialektów wëapartniło sã ju w cządze wanodżi lëdów, le dopiérze kòl VII s. mòże mòwic ò jich apartnoce. W cządze òd VII do X s. nastôwô jegò bënowé zjinaczenié na dwa etniczno-jãzëkòwé karna: [[lechicczé jãzëczi|lechicką]] ë [[sorbsczé jãzëczi|sorbską]], a w IX s. doszło jesz karno czesko-słowacczé (przóde przódcë dzysdniowich Czechów ë Słowaków bëlë w òbremienim [[Słowiónie|pôłniowich Słowiónów]], ale òdapartnieni òb przecygã [[Madżarzë|Madżarów]] sczérowalë sã w starnã zôpadnëch Słowiónów). Czesko-słowacczé pòdkarno prowadzą dali jãzëczi [[czesczi jãzëk|czesczi]] ë [[słowacczi jãzëk|słowacczi]], sorbską - dwa jãzëczi sorbsczé, a lechicką - [[pòlsczi jãzëk|pòlsczi]] ë [[kaszëbsczi jãzëk|kaszëbsczi]]. Z negò slédnégò pòdkarna wëmarłë w XVIII s. pòmòrsczé jãzëczi (króm kaszëbsczëgò jãzëka).