Swiãti Francëszk z Asëżu - rozeszłoscë midzë wersjama
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linijô 6:
Innocenti III,pòd wpłiwã snu zatwierdzëł regùłã. W śnie tim papiéż ùzdrzôł òbalajãce sã mùrë bazyliczi lateransczé i biédôka, chtërën w jegò òczach stôł sã òlbrzimã i ùrëtół Lateran. We Francëszkù Innocenti pòznôł knôpa ze swégò snu i zatwiérdzył francëszkańsczi spòsób żëcô, pòlecëł bracom mniéjszym głoszenié nawróceniô i pòkùtë. Wrôcając z Rzymù, Francëszk zatrzymôł sã w Rivotorto, a pòstãpno w Pòrcjunkulë pòd Asëżã,gdze mômë kòlibką francëszkanów. Tegò samégò rokù Francëszk założëł Trzeci Zakón dlô lëdzi świéczich.Óstôł załóżcą zôkónu bracy môłich ([[zôkón francëszkańsczi]]).Ùmarł 3 rujana 1226 rokù.
[[Òbrôzk:Giotto - Legend of St Francis - -07- - Confirmation of the Rule.jpg|thumb|Innocenty III zatwiérdzô regułã francëszkańską (fresk Giotta)]]
Patrónat[edytuj]
Franciszek z Asyżu jest patronem: albertynów, franciszkanów, kapucynów, franciszkanów konwentualnych, bernardynek, kapucynek, klarysek, koletanek (założonych przez św. Koletę Boylet), tercjarzy, mariawitów; Włoch, Asyżu, Bazylei; Akcji Katolickiej; aktorów, niewidomych, pokoju, robotników, tapicerów, ubogich, więźniów, kupców, zwierząt, harcerzy i hodowców ptactwa domowego.
W 1979 roku Jan Paweł II ogłosił św. Franciszka patronem ekologów i ekologii. W 1981 roku w Krakowie franciszkanie założyli Ruch Ekologiczny św. Franciszka z Asyżu - REFA, który prowadzi wiele działań edukacyjnych i proekologicznych[10].
'''Francëszk''' miono germańsczé Frank - wòlny, człowiek wòlno ùrodzóny.
'''Data ùrodzeniô''' 1181 abò 1182 w Asëżu
'''Data śmiercë''' 3 rujana 1226
Linia 18 ⟶ 25:
'''Wspómnienié''' 4 rujana
'''Patrón''' różnich
'''Òsoblëwé môle kùltu''' [[Bazylika św. Francëszka w Asëżu]], [[Bazylika Matczi Bożé Anielsczé]]
==Przypisë==
1. ↑ St. Francis of Assisi - Catholic Encyclopedia (ang.)
2. ↑ Chronologia życia św. Franciszka z Asyżu. „Kalendarz Franciszkański”, ss. 40-43, 1984. Katowice-Panewniki: Apostolat "Zwycięstwo Niepokalanej".
3. ↑ Lázaro Iriarte: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, ss. 26-27. ISBN 83-910410-0-X.
4. ↑ Sergiusz M. Bałdyga. Krzyż z San Damiano. „Ziemia Święta”, ss. 46-52, 1.2009. Kraków: Komisariat Ziemi Świętej. ISSN 1233-5738.
5. ↑ Omer Englebert: Życie św. Franciszka z Asyżu. Niepokalanów: Ojcowie Franciszkanie, 1980, ss. 29-38.
6. ↑ Tomasza z Celano biografie św. Franciszka. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007, ss. 667-675. ISBN 978-83-7177-484-3.
7. ↑ Tadeusz Słotwiński. Życie św. Franciszka z Asyżu. „Ziemia Święta”, ss. 46-52, 4.2008. Kraków: Komisariat Ziemi Świętej. ISSN 1233-5738.
8. ↑ Augustyn Gemelli: Franciszkanizm. Warszawa: Prowincjałat OO. Franciszkanów, 1988, s. 28. ISBN 83-85037-41-1.
9. ↑ Tadeusz Żychiewicz: Franciszek Bernardone – św. Franciszek z Asyżu. Kalwaria Zebrzydowska: Calvarianum, 1985, s. 13.
10. ↑ Ruch Ekologiczny św. Franciszka z Asyżu - REFA na ekai.pl
11. ↑ Franziskus von Assisi - Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)
12. ↑ Pisma św. Franciszka z Asyżu. Warszawa: Ojcowie Kapucyni, 1990, ss. 5-16.
13. ↑ Lawrence Cunningham: Francis of Assisi: performing the Gospel life. Grand Rapids, Mich.: W.B. Eerdmans, 2004, ss. 30-47. ISBN 978-0-8028-2762-3.
{{stub}}
| |||