Antonim - rozeszłoscë midzë wersjama
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linijô 1:
'''Antonim'''
To leksem jaczé mȏ znaczënk procëmstójny; hewὸ [[słowὸ]] co ὸkresliwȏ skrȏwné wȏrtnotë abὸ jaczis znanczi. Ùkłȏdȏ ὸn słowznᾶ w pȏrë ὸ kὸntrastnëch sztëkach, np. snȏżi – brzëdczi ; [[jabniół]] – [[diȏbeł]] ; [[niebὸ]] - [[piekło]] ; dac – wząc ; grëbi – zmiarti
Wëapartniwȏ sᾶ dwa zortë antonimów:
* Pozycja na liście punktowanej
rozmajitodërżeniowi, np. chëra – zdrowé ; gὸrzczi – miodny ; stȏri – młodi ▼
* Pozycja na liście punktowanej
Antonim je wȏżnym sztëlisticznym strzódkᾶ, przërównȏj: „Òdżéń stëdnie, blȏsk stȏwȏ sᾶ cemny, Mȏ greńce, Nieskùńczony/ Zgȏrdzony, ὸkrëti chwȏlbą.” ([[Frãcëszk Karpińsczi|F. Karpińsczi]])[[Òbrôzk:Franciszek_Karpiński_—_Францішак_Карпінскі_(Jan_Frei).gif |thumb | F. Karpińsczi]]▼
▲'''Antonim''' je wȏżnym sztëlisticznym strzódkᾶ, przërównȏj:
Antonim je czasᾶ kluczᾶ wiców i szpὸrtów, np. cemné rutë sᾶ téj séj widnym cédlᾶ szluńdroscë.
Na antonimi ὸpiérȏ sᾶ wiele afὸryzmów, np. zgὸda bùdëje, niezgὸda niszczi, Panu Bὸgù swiéczkᾶ, a diȏbłowi kùrleczkᾶ.
|