Sw. Marta - rozeszłoscë midzë wersjama

Usunięta treść Dodana treść
Utworzył nową stronę „==Swiãtô Marta== bëłô sostrã Marii i Łazarza, żeła w Betanii, w gardze òkòle Jerozolimë. Jej rodzëna ceszëła sã uwôżaniém. Òni bëlë drëchama Chri...”
(Niżódny różnicë)

Wersëjô z 00:09, 7 lëp 2011

==Swiãtô Marta== bëłô sostrã Marii i Łazarza, żeła w Betanii, w gardze òkòle Jerozolimë. Jej rodzëna ceszëła sã uwôżaniém. Òni bëlë drëchama Christusa, bò ón czãsto gòscił ù nich doma.Marta bëła baro dobrą gòspòdénią i białką ò mòcné wierze. Cziej ùmôrł ji brat, wëszła Jezùsowi na spotkané i rzekła: Terôz wiém, że Bóg dô Tobie wszëtkò ó co blus bãdzesz Jegô prosëł. Tej òna ùczeła taczi słowa: Jô jem zmartwichwstaniém i żëcim. Marta na to rzekła: Jô baro wierzã w to, że të jes Sënã Bòga. Prowansalskô legendô głosi, że pò Wniebòwstąpieniém Christusa Martô ze swòima blisczima szła do Francji. Tóm ji brat Łazarz òstôł biskupã Marsylii. Miono Marta z jãzëka aramejsczégò òznôczô „pani”. Miono Marta ùżëwô sã w wiele krôjach. Pò łacëznie, niemieckù i anielskù – Martha. Z madżarsczégò- Marta, italsczégò – Marta, pò ruskù gôdają – Marfa, pò kaszëbskù – Martë, abó Martka. Òd miona Marta mómë przezwëstkò Martula.Ewangelëjnô Marta z Betanii to sostra Łazarza i Marii. Jezës czãsto tam sã zatrzemôwôł.Wspomink Sw. Martë swiãtójemë 29.VII.