Adóm Mickiewicz - rozeszłoscë midzë wersjama

W tim samim r. ùkôzôł sã w Pariżu „Pan Tadeusz" – nôwiãkszi pòeticczi dokôz Mickewicza. W 2012 r. dokôz wëszedł drëkã pò kaszëbskù w przełożënkù Stanisława Janke.

W 1839 r. pòéta wëjachôł do Szwarcarie, dze robił jakno profesór łacyńsczi lëteraturë na ùniwersytecew Lozannie. Tã pòwstôwają slédné wiérztë Mickewicza – tzw. liriczi lozańsczé. Tej wrócył do Pariża, dze czerowôł katédrą słowiańsczé lëteraturë w „Collège de France”.

W strëmiannikù 1855 r.ùmarła Celina Mickewiczowô. W rujanie tegò rokù, czej wëbùchła wòjna tëreckò-ruskô, Mickewicz wëjachôł do Kònstantynopòla, chcącë sfòrmòwac legión, chterën bë biôtkòwôł sã z Rusczima. Tam zachòrzôł na chòlérãa ùmarł 26 smùtana 1855 r.. W 1856 r. jegò prochë sprowadzoné bëłë do Pariża, a stamtądka w 1890 r. do Krakòwa, dze òstałë złożoné w pòdzemiach wawelszczi katédrë.