Adóm Mickiewicz - rozeszłoscë midzë wersjama

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linijô 27:
Pòsobnym dzélã rézë béł Pariż – przédny òstrzódk emigracëjnégò żëcégò Pòlôchów, dlô chtërnëch Mickewicz stôwô sã wiôldżim mòralnym aùtoritetã. Mëszlącë prawie ò domôkach, chtërny mùszëlë wëjachac z tatczëznë, napisôł w 1832 r. „Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego”.
W lëpińcu 1834 r.òżenił sã z Celiną Szëmanowską, z chtërną miôł szesc dzôtków. Żeńba ta nie bëła szczestlëwô ani dlô pòétë, ani dlô jegò białczi.
W tim samim r. ùkôzôł sã w Pariżu „Pan[[Pón Tadeusz"Tadeùsz]] – nôwiãkszi pòeticczi dokôz Mickewicza. W 2012 r. dokôz wëszedł drëkã pò kaszëbskù w przełożënkù Stanisława Janke.
W 1839 r. pòéta wëjachôł do Szwarcarie, dze robił jakno profesór łacyńsczi lëteraturë na ùniwersytece w Lozannie. Tã pòwstôwają slédné wiérztë Mickewicza – tzw. liriczi lozańsczé. Tej wrócył do Pariża, dze czerowôł katédrą słowiańsczé lëteraturë w „Collège de France”.
== Òstatnié lata żëcégò ==