Adóm Mickiewicz - rozeszłoscë midzë wersjama

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linijô 10:
Òd 1807 r. Adóm ùcził sã w krézowi szkòle w Nowògródkù. Pò ji skùńczeniu, w séwnikù 1815 r., wëjachôł do Wilna, bë tam sztudérowac na ùniwersytece. Ni mògącë rechòwac na pòmòc familie, zaczął sã ùczëc w seminarium dlô szkólnëch, jaczé dôwało sztudéróm sztipendia, ale w przińdnoce zmùsziwałë do robòtë jakno szkólnëch.
Òd trzecégò rokù sztudiów, na jeséń 1817 r., òstôł nôleżnikã krëjemnégò Towarzëstwa Filomatów – lubòtników wiédzë. Jegò przédnikã béł Tomôsz Zan. Czedë skùńcził sztudia, wëjachôł do Kòwna, gdze mùszôł robic jakno szkólny, równak nie lubił ti robòtë.
Òb lato 1820 r.Mickewicz przeżił wiôlgą miłotã do [[Maryla Wereszczakówna|Marilë Wereszczakównë]], tedë ju brutczi grafa Wawrzińca Pùttkamera. Pòéta miôł bëté w ji domôcym majątkù w Tuhanowiczach i ùlubił jã dejowną miłotą. Òna równak w gromicznikù 1821 r. òżenia sã z aristokratą. Nieszczestlëwé wseczëcé do Marilë nalazło sã w wiérztach, m.jin. „Do M***” abò w IV dzélu "Dziadów”.
Òb zymk 1822 r. ùkôzôł sã pierszi tom jegò wiérztów „Poezje”, w chtërnym nalazłë sã „Ballady i romanse”.
Rok pózni wëdóny béł drëdżi tom „Poezji”, w skłôd chtërnégò weszłë pòétnô pòwiesc „Grażyna” ë dramatë : II i IV dzél „Dziadów”.