Adóm Mickiewicz - rozeszłoscë midzë wersjama

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linijô 10:
Òd 1807 r. Adóm ùcził sã w krézowi szkòle w Nowògródkù. Pò ji skùńczeniu, w séwnikù 1815 r., wëjachôł do Wilna, bë tam sztudérowac na ùniwersytece. Ni mògącë rechòwac na pòmòc familie, zaczął sã ùczëc w seminarium dlô szkólnëch, jaczé dôwało sztudéróm sztipendia, ale w przińdnoce zmùsziwałë do robòtë jakno szkólnëch.
Òd trzecégò rokù sztudiów, na jeséń 1817 r., òstôł nôleżnikã krëjemnégò Towarzëstwa Filomatów – lubòtników wiédzë. Jegò przédnikã béł [[Tomôsz Zan]]. Czedë skùńcził sztudia, wëjachôł do Kòwna, gdze mùszôł robic jakno szkólny, równak nie lubił ti robòtë.
Òb lato 1820 r.Mickewicz przeżił wiôlgą miłotã do [[MarylaMarila Wereszczakówna|Marilë Wereszczakównë]], tedë ju brutczi grafa Wawrzińca Pùttkamera. Pòéta miôł bëté w ji domôcym majątkù w Tuhanowiczach i ùlubił jã dejowną miłotą. Òna równak w gromicznikù 1821 r. òżenia sã z aristokratą. Nieszczestlëwé wseczëcé do Marilë nalazło sã w wiérztach, m.jin. „Do M***” abò w IV dzélu "Dziadów”.
Òb zymk 1822 r. ùkôzôł sã pierszi tom jegò wiérztów „Poezje”, w chtërnym nalazłë sã „Ballady i romanse”.
Rok pózni wëdóny béł drëdżi tom „Poezji”, w skłôd chtërnégò weszłë pòétnô pòwiesc „Grażyna” ë dramatë : II i IV dzél „Dziadów”.