Bójczi dlô dzecy - lëteratura tworzony z mëslą dlô dzôtk i młodzëznë. Taczi lëteratura je chrakteristiczny dlô dzëcy tj: krótczi pòwiastka napisóny wiérztã abò prozą, gdze bohaterã sã zwirzãta, lëdzë, czasã roslënë abò téż rzecze. Bôjka kuńczy sã pòùkã. Célem bôjczi je nôùka i ùkazanié zasad dobrigò postãpku. Bôjka ma charakter uniwersalny, nie òpowiedô ò konkretnych lëdzach czë zdarzeniach, le ò konkretnych zachowaniach i sytuacjach.

Nôwikszi rozwój tegò gatunku bëł w czasë òswiecenié. w Pòlsce przédnika negò gatunku w szkòłach bëł Stanisłôw Konarsczi. Jinszym z wiôldzich bôjkopisarzy téj epoczi bëł Jignacy Krasicczi. To òn swòima dokôzoma wësmiëł sã z lëdzcigò zachowaniégò tj, głëpòtë ë cëgaństwa.

W żëcym dzecka baro wiôlgô rola òdgrôwô edukacja literacczi a ji nôlepszô ôrt to bôjczi i pòwiôstczi. Bôjczi pòmagajã w wëpowiadanim pod wzgl. gramaticznym i fleksyjnym, pobudzajã zainteresowanié dzëcy ksążką.



Hewòtny artikel òstôł napisóny przez òsobã jakô nie znaje perfektno kaszëbsczégò. Jãzëkòwô pòprôwnosc negò artikla wëmôgô werifikacëji.