Germanizacëjô

Germanizacëjô je proces przëswòjiwaniô miemiecczégò jãzëka abò kùlturë przez jednégò człowieka i spòlëznowé karna, chtërne przed tim funkcjonowałë w jinëch kùlturach.

Germanizacëjô na Pòmòrsczi

Na Zôpadni Pòmòrsczi od XIII w. zaczinô sã jintensywnô niemieckô kòlonizacëjô (Ostsiedlung) a téż germanizacëjô. W XV wiekù germanizacëjô zdążëła ju òbjimnąc pòłowã tich strón i górné szëchtë spòlëznë. W XIX w. proces germanizacëji, wspòmôgóny przez państwo (szkòła, wòjskò i lëtersczi Koscół) pòstãpòwôł dosc chùtkò. Słowińcë bëlë germanizowóné, bò m. jin. pastorowie jich niemczelë. Na przełómaniém XIX i XX w. kaszëbizna na Zôpadni Pòmòrsczi bëła ju baro słabô — òstało mało Kaszëbów kòle Łebë i Bëtowa. Przed I swiatową wòjną rzesznota na Kaszëbach przeszkôdza germanizacëji.

Lëteratura

• F. Lorentz, A. Fischer, T. Lehr-Spławiński: Kaszubi : kultura ludowa i język. Toruń : Wydaw. Instytutu Bałtyckiego ; Warszawa : Skł. gł. Kasa im. Mianowskiego - Instytut Popierania Nauki, 1934, s. 14.

Bùtnowé lënczi

• Niniacy w „Geògraficznym słowôrzu Pòlsczégò Królestwa i jinëch słowiańsczich krajów”
• [1]