Klëka
Klëka (téż: kòzeł) – mòcno pałãgòwatô krëczew, colemało jałówcowô, z przëwieszoną do ni kôrtką papiora, w chtërny dôwni szôłtës zwòłiwôł karno na naradã abò pòdôwôł do pùblëczny wiédzë jaczés ògłosë[1]. Kleka bëła znankòwnym przëkładã tradicyjny kaszëbsczi lëdowi kùlturë.
Dzysô, czej takô krëczew wëszła z ùżëcô, pòzwą „klëka” òkresliwô sã w kaszëbiznie sam ògłos[1].
„Pomerania” w 2016 pòjinfòrmòwa, że Małgòrzata Wòzniôk, szôłtëska Sławùtowa, wëcmanim z mieszkańcama ti wsë jesz wcyg piastëją stôri zwëk rozkòscérzaniô wiadłów, np. ò pòdatkach, za pòmòcą drzewianégò kòzła[2].