Klasiczni varianjt
Klasiczni varianjt szt. Klasyczni Wariant - je to pisënk zaproponowany przez kaszëbocentricznych Kaszëbów, jakò nowi pisënk dlô kaszëbsczégò jãzëka. Argùméntują to, że sztandardni wariant je zôbaro pòdóbni do pòlsczégò i nié òddôje wszëtczich kaszëbsczich zwãków.
Aùtorë tégò pisënkù gôdôją, że nen pisënk je kontinuacją pisënkù Cenowë, Lorentza ëtd.[1]
Alfabét edicëjô
Alfabét klasicznégò varianjtù je baro chùtczi do sztandardnégò alfabétù z różnicamë:
Lëtera Ąą zmienia sã w Õõ
Lëtera Ńń zmienia sã w Njnj
Nowô lëtera Úú (zwãk /ʉ/) ta lëtera bëła zôpropònowana ju przez Friedricha Lorentza w 1911 jakò u̇.
Lëtera Ww jakò /v/ je zôpisôna jakò Vv, czëdë je to /w/ (zwãk /ł/) tëdë Ww,[2]
Lëterë Òò ë Ùù na pòczątkù słów wiedno Wo ë Wu, a dzwuznak Wò téż wiedno Wo.
Pisënk téż zmiãkczô baro czãsto i jakò ji.
Przikładë edicëjô
Klasiczny pisënk z 1930, Bënë ë buten
Bëło to przed vjici jak sto lat. Żił ve Vejrovje chcëvi ë popędlëvi szevc. Bjałka jevo muszëła dzeń ë noc robjic ë dostała za to – nabjité. Żądôł wod svojich môłëch dzeci, żebë so na chléb samë zarôbjałë. V młodim vjeku muszëłë bótë ë skorznje flekovac. Nji mogłë mu dosc narobjic, njerôz zabjerałë so njezręcznje do robotë ë tedë won je bjił (…)
Sztandardni pisënk z 1996 r.
Bëło to przed wicy jak sto lat. Żił we Wejrowie chcëwi ë pòpãdlëwi szewc. Białka jegò mùszała dzéń ë noc robic ë dostała za to – nabité. Żądôł òd swòjich môłëch dzecy, żebë so na chléb same zarôbiałë. W młodim wiekù mùszałë bótë ë skòrznie flekòwac. Ni mògłë mù dosc narobic, nierôz zabiérałë so niezrãcznie do robòtë ë tedë òn je bił (…)
Klasiczni varianjt, 2018 r.
Bëło to przed vjicé jak sto lat. Żił ve Vejrovje chcëvi ë pòpãdlëvi szevc. Bjałka jewo/jegò mùszëła dzénj ë noc robjic ë dostała za to – nabjité. Żõdôł wod svòjich môłëch dzeci, że bë so na chléb samë zarôbjałë. V młodim vjekú mùszëłë bótë ë skòrznje flekòvac. Nji mògłë mù dosc narobjic, njerôz zabjérałë so njezrãcznje do robòtë ë tedë won je bjił (…)