Trigraf – sparłãczenié trzech lëtrów, jaczé òznôczô jeden zwãk (fònem).

W jãzëkach z dôwną pismieniową tradicją trigrafë pòwstają samòrzutnie, w wënikù przemianów w zwãkòwim składze jãzëka. Na przëmiôr trigraf sch w anielsczim jãzëkù pòwstôł temù, że pierwòsznô wëmòwa [skh] przeszła z czasã w zwãk [ʃ].

Na ògle w szëkù słowów (na przëmiôr w słowôrzach) trigrafë traktëje sã jakò sparłãczenié trzech òsóbnëch lëtrów. Czasã równak w niechtërnëch jãzëkach digrafë i trigrafë mają kònkretną pòzycjã w alfabéce, na przëmiôr madżarsczi trigraf dzs, jaczi òznôczô zwãk [d͡ʒ].

Òbaczë téż

edicëjô