Anna Łajming

Ana Łajming (1904-2003) - kaszëbskô i pòlskô pisôrka. Z dodomù Żmùda-Trzebiatowskô. Ùrodzëła sã w 1904 r. w Przëmùszewie, w pòwiece chòjnicczim. Przed wòjną robiła jakò ùrzãdniczka Sądu Pòwiatowégò w Sãpólnie, pòtém jakò sekrétôrka w pòwiece tczewsczim, a pózni jakò ksãgòwô w redakcji "Gòńca Pòmòrsczégò". Dopiérze pòd kùńc lat piãcdzesątich ùjawniła swój pisarsczi trim. W 1958 r. ji debiutancczi skecz pt. Parzyn béł wëróżniony na kònkùrsu lëteracczim w Kòszlënie. Ana Łajming twòrziła przede wszëtczim krótczé pòwiôstczi prozatorsczé. W 1959 r. òpùblikòwa w kaszëbsczim jãzëkù "Szczescé". Pòtemù bëło òpùblikòwóné Szczescé ; Spotkanié na półmackù ; Gdze je Balbina (2005). W ji doróbkù nalézemë Miód i mlékò, Symbol szczęścia. Nôwikszim dokôzã je biograficznô trilogiô Dzieciństwo, Młodość. ... Znanką ji pisarstwa są kaszëbsczé dialodżi westrzód pòlsczi narracji. Je jedną z zasłużonëch dlô Kaszëb lëdzy, chtërny bëlë ùhònorowóny przëznôwóną przez Karno Sztudérów Pòmòraniô Medalã Stolema (1974).

Lëteratura

Dzieje Brus i okolicy : praca zbiorowa / pod red. Józefa Borzyszkowskiego ; [aut. Krzysztof Walenta et al.].Chojnice ; Gdańsk : Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 1984, ss. 497 - 498.