Medal Stolema – kaszëbskô nôdgroda, przëznôwónô òd 1967 przez Sztudérsczé Karno „Pòmòrania”, dzejającé przë Kaszëbskò-Pòmòrsczim Zrzeszenim.

To wëróżnienie nazywóné je czãsto kaszëbsczim Noblã i ùznôwóné za nôwôżniészą, kòl Òrmùzdowëch Skrów, nôdgrodã, jaką mòże dostac za robòtã przë kaszëbsczi kùlturze. Nôdgrodzony to wiedno apartny kaszëbskò-pòmòrsczi dzejarze i stowôrë, propagatorzë kùlturë Kaszëb, Kòcewiô, Krôjnë abò Pòmòrzô w całoscy, bënë i bùten Kaszëbów. Ùroczëzna wrãczeniégò medalów mô plac w Stôromiésczim Rôtëszu we Gduńskù.

Pierszé „Stolemë” w 1967 przëznónô w szesc dzedzënach: nôùkòwi (Jón Léón Łuka), lëterackò-artisticzny (Agùstin Necel), pùblicysticzi (Kónstanti Bączkòwsczi), pòpùlarizacje (Léòkadia Trepczik, Jón Trepczik), òrganizatorsczi (Aleksander Arendt) i za debiut (tzw. nôdgroda młodëch, chtërną dostôł Edmùnd Pùzdrowsczi)[1]. W pózniészich latach Kaszëbskò-Pòmòrsczé Zrzeszenié òbniechało ti ùdbë.

Laùreacë nôdgrodë

edicëjô

Przëpisë

edicëjô
  1. Wojciech Jankie, Stolemowcy, „Biuletyn Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego” 1967 nr 2, s. 14-20.