D

Dd

D, d – piãtôlëtra pòdstawòwégò łacyńsczégò alfabétu, brëkòwónô prakticzno w kòżdim alfabéce na łacyńsczim spòdlim. Lëtra ta pòchòdzy òd grecczi lëtrë Delta(Δ, δ)i fenicczi daleth.

Nôczãscy òznôczô spółzwãk [d]. We wespółczasnëch jãzëkach mòże oznôczac równak téż regã jinëch zwãków, na przëmiôr [t], [dz], [z], [ð], [j], [nd].

W kaszëbsczim alfabéce ”je” szóstą lëtrą.