Kaszëbsczi alfabét

alfabét kaszëbsczégò jãzëka

Kaszëbsczi alfabét (kaszëbsczé abécadło) to je alfabét kaszëbsczégò jãzëka.

Abecadło z Xążeczczi dlo Kaszebov z 1850 rokù
Kaszëbskô kluczplata [1]

A, Ą, Ã, B, C, D, E, É, Ë, F, G, H, I, J, K, L, Ł, M, N, Ń, O, Ò, Ó, Ô, P, R, S, T, U, Ù, W, Y, Z, Ż

Wôżné są téż taczé spółzwãczi jak: Cz,Dz,Dż,Ch,Rz,Sz

Przed 1997 rokiem bëła rozmajitosc w krãgù kaszëbsczi òrtografie. Chùtkò stałë sã równak normą zapisënczi „ò” i „ù” w nagłosu i pò współzwãkach: p, b, m, w, f, a téż k, g, ch, h np. òrganë, ùchódnik, pòmùchla, bùk,mòra, wòjewództwò, fòtografiô, kùropatka i jin.

ÙCHWÔLËNK NR 7/RKJ/10 Z DNIA 06-07-2010 R. W SPRAWIE SZËKÙ KASZËBSCZÉGÒ ABÉCADŁA

1. Radzëzna Kaszëbsczégò Jãzëka ùstaliwô szëk kaszëbsczégò abécadła jakno: A, Ą, Ã, B, C, D, E, É, Ë, F, G, H, I, J, K, L, Ł, M, N, Ń, O, Ò, Ó, Ô, P, R, S, T, U, Ù, W, Y, Z, Ż. W słowach, w chtërnëch wëstãpiwają lëtrë z cëzëch alfabetów (np. ü, ê, à), lëtrë te są w szëkù zrównywóné z lëtrą bez diakriticznëch znaków, chòc same te diakriticzné znaczi są òbrzeszkòwé.

2. Radzëzna Kaszëbsczégò Jãzëka bédëje pòstãpné kaszëbsczé pòzwë znaków abécadła: A /a/, Ã /ã/, Ą /ą/, B /bé/, C /cé/, D /dé/, E /e/, É /é /, Ë /szwa/, F /éf /, G /gé/, H /ha/, I /i/, J /jot/, K /ka/, L /él/, Ł /éł/, M /ém/, N /én/, Ń /éń/, O /o/, Ò /ò /, Ó /ó/, Ô /ô/, P /pé/, R /ér/, S /és/, T /té/, U /u/, Ù /ù /, W /wé/, Y /igrek/, Z /zet/, Ż /żet /[2]

Lëteratura

edicëjô
  • J. Borzyszkowski, J. Mordawski, J. Treder: Historia, geografia, język i piśmiennictwo Kaszubów; J. Bòrzëszkòwsczi, J. Mòrdawsczi, J. Tréder: Historia, geògrafia, jãzëk i pismienizna Kaszëbów; pòd red. Jana Mòrdawsczégò, tołmaczënk Jerzi Tréder, Wëdowizna M. Rôżok przë wespółrobòce z Institutã Kaszëbsczim, Gduńsk 1999, s. 143.
  • Eùgeniusz Gòłąbk: Wskôzë kaszëbsczégò pisënkù. Oficyna Czec 1997, s. 25.

Bùtnowé lënczi

edicëjô