Jan Bilot
Jan Bilot (ùrodzony 24 séwnika 1898 rokù w Òsłóninie w pùcczim krézu, zdżinął w 1940 rokù w Miednoje) – nordowi kaszëbsczi ùtwórca.
Pò przëłączenim Kaszëb do Pòlsczi, ùcził sã Jan Bilot w 1920 rokù pòlsczi mòwë w wieczorny szkòle w swòji rodny wsë, pò czim wstąpił do pëdagògiczni szkòłë w Pelplinie. Ùkùńczëł jã w latach 1924/1925 ë miôł bëc szkólnym w porénkòwi Pòlsce, tégò stanowiszcza równak nié przëjął. W 1925 dostôł robòtã u warszawsczégò pòlitika, dzé dozérôł jegò dzéwczãtów. W Warszawie miôł sã téż pòtkac z kaszëbsczim sztudérã z Czelna w wejrowsczim krézu.
Ùsôdztwo Jana Bilota bëło pòd cëskã Alojzégò Bùdzysza. Pisôł òpòwiôdania ë krótczi kôrbiónczi do gazétów w tim téż do Bënë ë Buten jaką wespółfinancowôł z zarobionëch dëtków. Za swòją aktiwnosc w rozpòmiónowiwanim kaszëbsczi lëteraturë dostôł òd kònserwatiwnégò zôrządu szkòłowiznë cziles òstrzegów, bë w kùńcu òstac sztrafno przeniosłim do pòrénkòwi Pòlsczi na wies. Brat Bilota gôdôł, że Jan miôł bëc chłopa ò dobrim charakterze, òddónëm kaszëbiznie ë wrażlëwim na niesprawiedlëwòtã. Jan Bilot miôł dwòje dzécë: knôpa ë dzéwczã.
Lëteratura
edicëjô- Kaszëbskô lëteratura : wëzdrzënë / Daniél Kalinowsczi, Adela Kùik-Kalinowskô ; tłómaczenié na kaszëbsczi jãzëk Dariusz Majkòwsczi, Gduńsk : Kaszëbskò-Pòmòrsczé Zrzeszenié : Instytut Kaszubski w Gdańsku, 2017, s. 127