Kòt

Domôcy kòt abò pùjk (Felis silvestris catus, czedës téż Felis catus abò Felis (silvestris) domesticus) – to je susk miãsojôdny z rodzëznë kòtowatëch. Człowiek wenerùje gò za niszczenié mëszów i szùrów. M. jin. na Kaszëbach kòtë są w chëczach òd baro dôwnëch czasów.

Historëjô

Kòta ùdomôcóno prawie 4000 lat p.n.e. Gatùnk kòta domôcégò pòchòdzy bòdôj òd kòta nùbijsczégò, ale w Europie òn machtôł sã ze żbikiem. W antikòwim Egipce béł swiãti ë identificérowôny z bòżëną Baset. W strzédniowieczy Europie kòtë bëłë sparłãczóné z czarownicoma i niszczôné.

Charakteristika

Kòt domôcy mô baro dobri wãch, słëch i wid przë nisczim widze dnia. Të kòtë, co są doma żëją do 20 lat, a të, chtërne są na wòlé do 7-8 lat. Na swiece je baro wiele rasów, bò jaż 100. Nôbarżi znóné to: persczi, britańsczi, birmańsczi, kartuzczi, syjamsczi, sybirsczi, europejsczi i abisyńsczi.

Rozmajitoscë

Kaszëbi gôdają: Czej kòt sã mëje, przińdą gòsce. Kòt je dokôzcą bôjków i mitów np.: „Kòt w bótach”

To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.

Bibliografjô

„Nowa Encyklopedia Powszechna”, Wyd. PWN, Tom III, Warszawa,1995r.