Pùstô noc - to je òstatnô noc przed pògrzebã ùmarłégò. Òb nią lëdze spiéwelë kòscelné piesnie np. "Chto sã w òpiekã", ale téż mówilë różańc. Bëlë téż taczi, co zdrzelë czë ùmarłi nie bãdze wieszczi. Widzec je, że biwało tak, że stôré pògańsczé wierzenia i òbrzãdë zléwałë sã z chrzescëjańsczima. Ten zwëk pògrzebòwi dzysô miéwô małi znaczënk, a béł òn znóny téż Kaszëbóm w Kanadze. W 2015 rokù Kaszëbskò-Pòmòrsczé Zrzeszenié miało starã retac zwëk pùsti nocë dlô przińdnëch pòkòleniów.

Lëteratura

edicëjô
  • Perszon, J.: Na brzegu życia i śmierci : zwyczaje, obrzędy oraz wierzenia pogrzebowe i zaduszkowe na Kaszubach. Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 1999 (English summary).
  • Szulëst, W.: Kaszubi kanadyjscy : okres pionierski i dzień dzisiejszy, „Arkun” Gdańsk 1992, s. 52.
  • Остатки славян на южном берегу Балтийского Моря, Sankt-Petersburg 1862 (wyd. polskie Resztki Słowian na południowym wybrzeżu Morza Bałtyckiego, tłum. Nina Perczyńska, oprac. Jerzy Treder, Gdańsk 1989, s. 152.

Bùtnowë lënczi

edicëjô