Paweł Adamòwicz
Paweł Bogdan Adamòwicz (ùr. 2 lëstopadnika 1965 r. w Gduńskù– ùm. 14 stëcznika 2019 r. w Gduńskù) to béł pòlsczìm dzejôrzem, pòlitikôrzem i prezydeńtem Gduńska. Skùńcził prawò na Gduńsczim Ùniwersytece. W latach 1990 - 1993 béł prorektorã Gduńsczégò Ùniwersytetu. Òd 1998 do 2019 r. òn béł prezydentã (bùrméstrã) Gduńska.
.JPG)
Syn ùchódców z Wilna, całé żëcé zrzeszony z Gduńska. Rechcenwalt ë samòrządówc. Dzejôrz demòkraticzny òpòzycje òd czasów strzédny szkòłë, tj. òd 1980 do 1989 rokù. W latach 1990-93 béł Prorechtorã GÙ do sprôw sztudérów. W 1994 r. òstôł Przédnikã Radzëznë Miasta Gduńska. Òd jeseni 1998 do stëcznika 2019 Prezydeńt Gduńska, najégò stołecznégò gardu. Ùmar ùpchłi nożã na binie, na Dłudżim Tôrgù, na 27. finale Wiôldżi Òrkestrë Gòdny Pòmòcë. Òstawił białkã ë dwie córczi.
Òd 13 stëcznika 2019 r. òn béł w bòlëcë w Gduńskù, bò tegò dnia baro pòkaléczôł gò na binie mòrdarz nożã. Paweł Adamòwicz pòmògôł miészëznóm – téż Kaszëbóm i w Gduńskù mògł widzec kaszëbsczé stanice. Òn Kaszëbã nie béł, le słëchôł Kaszëbskò-Pòmòrsczémù Zrzeszeniù[1].
Ùkôzôłë sã jegò pùblikacje np. Będę gryzł trawę i walczył o Gdańsk.
Paweł Adamòwicz béł achtniony w Eùropie i wëprzédniony m.jin. Złotim Krziżã ‘’Pro Ecclesia et Pontifice’’ (2001). Marijën Kòscół w Gduńsku je môlã jegò pòchòwaniô, a na pògrzébie mògł widzec kaszëbsczé stanice. Jegò białką bëła Magdaléna Adamòwicz.
Jak tej, czej w 1988 r. wespół z Mariuszã Szmëtką – pózni redachtorã Tatczëznë, a dzysô przédnym redachtorã gazétë „Dziennik Bałtycki” – prowadzëlë sztrejk sztudérów GÙ. Jak tej, czej razã z Donaldã Tuskã bëlë w Gduńsczim Pòliticznym Klubie m. Lecha Bądkòwsczégò, abò tej, czej dogôdôł sã ze sztudérama Karna Pòmòraniô, w tëch latach, czédë béł Prorechtorã GÙ. Ju jakno Prezydeńt Gduńska lubił wiedno achtnąc Kaszëbów. Za jegò czasów, w 2004 r., szkòle w Jaseniu (dzél Gduńska) òstało nadóné miono Lecha Bądkòwsczégò ë bëła tam wprowadzonô ùczba kaszëbsczégò jãzëka. W Kaszëbsczim Rokù (2006), ògłoszonym przez Sejmik Pòmòrsczégò Wòjewództwa, razã z przédnikã Sejmikù Brunã Sënôkã, promòwôł Kaszëbów w Brusel, dze m.jin. brôł ùdzél w hepeningù, w czasu jaczégò, w kaszëbsczi strój òstôł òblokłi Manneken-Pis – sztaturka knôpa-symbolë eùropejsczi stolëcë. Òd 2006 r. w Dzéń Jednotë Kaszëbów (19 strëmiannika) ceńtrum Gduńska wiedno bëło przeòblokłé kaszëbsczima czôrno-złotima fanama, a w 2011 r., w przeddzéń Dnia Jednotë Kaszëbów, 18 strëmiannika, na wjazdach do miasta stałãno 9 tôflów z nôdpisã „Gduńsk stolëca Kaszëb witô” (jaczé pózni, pòd cëskã samòrządzënowëch dzejarzów z Kartuz, òstôł zmieniony na „Gduńsk historëcznô stolëca Kaszëb witô”).
Paweł Adamòwicz béł téż mòckò zaangażowóny w pòstawienié w 22 lëpińca 2010 r. w Gduńskù sztaturë Ksãca Swiãtopôłka Bëlnégò, wkół czegò dzejôł razã z Arturã Jabłońsczim, w tamtëch latach przédnikã Kaszëbskò-Pòmòrsczégò Zrzeszeniégò. Zgódno dónym tédë słowã, òb jeséń 2016 r., pòdległô P. Adamòwiczowi Derechcjô Rozbùdowë Miasta Gduńska przebùdowa całi plac kòl sztrasë Szëroczi, dze na sztatura aùtorstwa Wawrzińca Sãpa stoji ë ceszi òkò kòżdégò Kaszëbë, gduńszczóna ë turistë. Łoni Prezydeńt òdpòwiedzôł na zwòłóny przez nas protest procëm zamknieniémù kaszëbsczi etnofilologie na Gduńsczim Ùniwersytece. Òn zachãcywôł do przińdzeniô, òbiecywôł dopòmòc czerënkòwi. Zapamiãtómë Prezydeńta jakno człowieka wiedno żëcznégò wszelejaczim miészëznóm, w tim Kaszëbóm, mającégò starã ò kùlturną pluraliznã Gduńska.
Ksiôżki
edicëjô- Gdańsk jako wyzwanie, 2008 r.
- Gdańsk jako wspólnota, 2019 r.