Sambór I

Sambór I (Gduńsczi) (ùr. kòle 1150 - ùm. przed 1205) dôł cystersóm w darënku sédmë wsów przë kùńcu XII w. i założił jich klôsztór w Òlëwie, jaknò pierszi w ksyżëstwie. Stolëcą miôł w Gduńskù, a rządzòł kòle 1178 do 1205. Do swòjégò państwa przëłącził lubiszewskò-swiecczi ksãżstwò. Jegò òjcem béł Subisław I Rozkòscérzélc. Pò nim rządził jégò brat Mscëwòj I.

Sambòr I

Wiadło ò klôsztorze w Òlëwie

Sambór w kaszëbsczi lëteraturze

O pòstacëje Sambòra Jan Trepczik mô nadczidnioné w drëdżi zwrotce swòjégò kaszëbsczégò himnu „Zemia Rodnô”, we fragmeńce: Sambòrów miecz i Swiãtopôłka biôtczi. W spòsobie ce dlô nas ùchòwałë..., co pòkazywô, że je òn w kùlturowi spôdkòwiznie Kaszëbów.

Lëteratura

• G. Stone: Slav outposts in Central European history : the Wends, Sorbs and Kashubs, London, UK : Bloomsbury Academic, an imprint of Bloomsbury Publishing Plc, 2016, s. 70

Bùtnowé lënczi

• Genealogiô Sambòra I na starnie indeksu Medieval Lands