Florión Cenôwa - rozeszłoscë midzë wersjama

Drãgò rzec jaczi efekt wëwôrłë ksążeczczi Cénôwë na Kaszëbach, jaczi béł jejich nôkłôd ë ôrt distribùcji. Równak, na gwës òne zajinteresowałë ùczałëch z Cysôrsczi Akademie Nôùk w Petersbùrgù, z chtërnyma w pòłowie 1850 r. naj bòjatéra nôwiązôł kòrespòndencją. Zabrzadowa òna dosc pòwôżnyma robòtama ë pùblikacjama, bò np. tekstë kaszëbsczé ju w 1852 r. nalôzłë sã w zbiérkù słowiańsczich przëmiarów jãzëkòwëch. Cénôwa zôs na pôrã lat zarazył sã słowianofilstwã na rusczi zort.

 

W lëpińcu 1852 r. dochtór Cénôwa przëjął bédënk Francëszka Czapsczégò ë òstôł lékarzã w jegò miéwstwach w Bùkòwcu, pòłożonym czilkanôsce kilométrów na zôpôd òd Swiecégò, za to dokładno (chòc wiele barżi) na pôłnié òd Słôwòszëna. Chùtkò zdrësził sã ze swòjim principałã, a téj - téż flot - pòsztridowôł. Pòd kùńc 1854 r. Cénôwã, kritikòwónégò za niedbôłé mòdło bëcégò ë niedosztrëchòwanié jãzëkòwé, òbcãżónô w dodôwkù winą za smierc 18-latny córczi Czapsczich, Zofijë. Hrabia cygôł dochtora pò ùrzãdach ë sôdzach ë miôł starã ò òdebranié mù titla ë prawa do lékarsczi prakticzi.

 

Le Cénôwa mùszôł bëc dobrim lékarzã, bò ùszpórowôł dëtków na zôkùp 20-hektôrowégò gòspòdarstwa w Bùkòwcu, chtërnégò miéwcą òstôł na zôczątkù 1855 r. Dali robił w warkù, prowadzył aptékã, a téż gòspòdarził. Nié òstawił swòjich kaszëbsczich pasjów ë np. w 1856 r. przëjął w dodomù rusczégò badérã Aleksandra Hilferdinga, z chtërnym òdbéł téż krótką rézã na Pòmòrską. Pisywôł z badérómama ë jinstitutama, chtërne - prakticzno jakno jedurné - jinteresowałë sã jegò robòtama. Zachë nôùkòwé Cénôwa ùwôżôł sobie baro ë m.jin. òd 1853 r. do smiercë béł nôleżnikã Towarzëstwa Nôùkòwé Pòmòcë dlô Młodzëznë Zapôdnëch Prës, płacącë dosc wiôldżé dëtczi na sztipendë dlô biédnëch ùczniów ë sztudérów.

 

Do pòmòcë w gòspòdarstwie Cénôwa najął Rózalijã Tarnowską, chtërna chùtkò òstała panią dodomù. Mielë sëna Wòjcecha (ùr. 1858) ë trzë córczi, òficjalno panieńsczé dzecë swòji mëmë. Kòl kùńca żëcégò Cénôwa prawno ùznôł je za swòje ë chòcô nié miałë pasownégò „papiórka”, mògłë ùżëwac nôzwëska òjca. Pierwòrodny ùmarł niesteti w dzecyństwie, jakno téż jegò nômłodszô sostra Marta. Latów dozdrzeniałich dożiłë Marija Magdaléna (ùr. 1861) ë Barnisłôwa (ùr. 1869).