Ida Czajinô - rozeszłoscë midzë wersjama
Usunięta treść Dodana treść
→Zdroje: Bùtnowé lënczi |
rozb., red. |
||
Linijô 1:
'''Ida Czajinô''' ([[pòlsczi jãzëk|pòl.]] '''Ida Czaja'''; ùr. 1968 w [[Kamiéńca Szlacheckô|Kamiéńcë Szlachecczi]]) – kaszëbskô pòétka i szkólnô.
==
Ùrodza sã w [[Kamiéńca Szlacheckô|Szlachecczi Kamiéńcë]] w [[Kartësczi kréz|kartësczim krézu]], w [[Gmina Stãżëca|gminie Stãżëca]]. Henë téż chòdzëła do spòdleczny szkòłë. Pòtemù ucziła sã w Òglowòsztôłcącym Liceùm miona H. Derdowsczégò w [[Kartuzë|Kartuzach]]. W 1998 skùńcziła pòlską filologiã na [[Gduńsczi Ùniwersytet|Gduńsczim Ùniwersytece]]. Robiła jakò szkólnô pòlsczégò i kaszëbsczégò jãzeka. Mô diplóm ùkùńczeniô pòdiplomòwégò studium na [[Gduńsczi Ùniwersytet|UG]] (2001), jaczé dało ji fòrmalno prawò do ùczeniô kaszëbsczégò jãzëka w szkòłach.
Ji debiut ukôzôł sã w „Tatczëznie” w 1990. Ji dokôzama zaczekawiła sã gazétniczka [[Izabella Trojanowskô]] i ùdba so wëdac w 1994 pierszi tómiczk pòezji Idë Czajinë ''Mòjim mùlkã je kam...''. W 1999 rokù béł pòstãpny tómiczk, „Przechlastłô idila".
Dolmaczonô na [[fińsczi jãzëk]] przez Kirsti Siraste-Suda.
Linia 19 ⟶ 22:
Z pòzdrzatkù zamkłoscë, lëteracczi formë i jãzëka czekawé są ji familijné wspòminczi, pòwstałé na spòdlim gôdk ji tatka, szkólnégò, spisóné w proze pt. ''Òtroczëzna'' (2007, drëk 2008). Napisa téż tołmaczenié dokazu ''Rômeò i Julia'' [[William Szekspir|Williama Szekspira]] (2013).
== Nôdgrodë==
Wiele razy dobëła deklamatorsczé kònkùrsë „Rodnô Mòwa" w Chmielnie. W 1992 dosta Nôdgrodã miona R. Wróblewsczégò w 1992, a téż òsta òdznaczónô Póòeticczim Laùrã miona I. Trojanowsczi (1996). W 2007 dosta I nôdgrodã w Prozatorsczim Kònkòrsu miona Jana Drzéżdżóna za òpòwiôstkã „Òtroczëzna".
W 2009 wëprzédnionô [[Medal Stolema|Medalã Stolema]].
Linia 33 ⟶ 38:
== Zdroje ==
*Karolëna Serkòwskô, ''Z głową w blónach'', „Pomerania” 2009 nr 7-8, s. 35-36.
*[[Jerzi Tréder|J. Tréder]], Pòsłowie do „Rómeò i Julia” w tołmaczenim I. Czajinë, Gduńsk 2013.
== Bùtnowé lënczi ==
| |||