Sztefan Bieszk
Sztefan Bieszk (1895-1964), ùrodzony we Fribùrgù (Badenia). Òn béł teòretikiem Zrzeszéńców - pòétnégò karna, zebrónégò wkół cządnika "Zrzesz Kaszëbskô" (1933-1939), a pòtemù midzë załóżcama Kaszëbsczégò Zrzeszeniégò. Òn pisôł òd 1934 rokù w "Zrzeszi Kaszëbsczi" ò kaszëbsczim pisënkù. Napisôł słôwiącé snôżotã swòji tatczëznë Sonety kaszubskie (1986) pò kaszëbskù i pò pòlskù. W 1954 rokù béł w sôdzë jakno "niedrëch Lëdowi Pòlsczi". W 1959 rokù ùsadzył gwôsny pisënk, pòstulëjącë òpiarcé lëteracczégò jãzëka na dialektach mającëch nôwicy apartnëch znank i w slédnëch dzesãclatach nôbarżi rëszné w ùróbkù, „a je to gromada dialektów centralnëch zôchódnëch”. Usôdzôł téż dramë.
Lëteratura edicëjô
- G. Stone: Slav outposts in Central European history : the Wends, Sorbs and Kashubs, London, UK : Bloomsbury Academic, an imprint of Bloomsbury Publishing Plc, 2016, s. 341.
- Jerzi Tréder: Spòdlowô wiédzô ò kaszëbiznie - Gduńsk 2014, s. 180