Zdrzélnik (téż telewizór, telewizer; telewzérnik[1]) — elektroniczné ùrządzenié namienioné zdalnémù òdbiorowi rësznégò òbrazu, jaczi je nadôwóny przez telewizjã i skłôdô sã z bezrësznych òbrazów, chtërne pòkazëją sã jeden za dredżim z czãstotlëwòscą 25 abò 30 òbrazów na sekùndã (czë téż jiną). Pòjedinczi òbrôz nazéwô sã „klôtką” i dzeli sã na niwné i pionowé linie. Tipòwé wôrtoscë linii to 625 (europejsczi standard) i 525 (amerikańsczi standard).

Wisła — pierszi serijno produkòwóny pòlsczi zdrzélnik

Kaszëbskô nazwa

edicëjô

Do ùtwòrzeniô jistnika „zdrzélnik” (chtëren stoji nawetka zapisóny w leksykònie ksãdza Bernata Sëchtë[2]) òstôł ùżëti tradicyjny kaszëbsczi czasnik „zdrzec”[3].

Przëpisczi

edicëjô
  1. Uchwôlënk nr 3/RJK/16 z dnia 12.10.2016 w sprawie stosowaniô słowiznë sparłãczony z terminologią medialną [w:] „Biuletyn Radzëznë Kaszëbsczégò Jãzëka” 2o16, s. 25.
  2. Zdřėlńik [w:] B. Sëchta, Słownik gwar kaszubskich na tle kultury ludowej, Wrocław 1973, t. VI, s. 206.
  3. Adam Łuczińsczi, Ana Lewandowskô, Kaszëbskô słowizna medialnô [w:] „Biuletyn Radzëznë Kaszëbsczégò Jãzëka” 2o16, s. 247–253.