Ùszatô sowa

(Asio otus) To je ôrt ptôcha z rodzëznë Strigidae. Òna je wiele wikszô òd klatati sowë, a żëje w lasach z grëbima drzéwiãtama i lubi jiglënowi lasë, kòl zelestrzów, pòlów ë łąków. Ta sowa w dzéń spi, a w nocë jachtuje. Òb wieczorë, czedë dnie są dłudżi, a noce krótczé mòżne ją czasem òbaczëc jak ona niskò zemi lôtô. Tedë òna mòże bëc głodnô abò mô pisklãta do wëkarmieniô. Òna mô wkół òczu pióra, ale do jachtowaniô òb noc barżi je ji pòtrzébny słëch. To co wëzdrzi jak ùszë, wcale nima nie je - to są pióra, chtërné zmieniają ji wëzdrzatk. W dzéń òn ùszati sowë sedzi na ùlubionym drzewie, krótkò pnia. Przez to cażkò gò je ùzdrzec. Jegò farwné piôra są wnetka taczé jak farwa pnia i cążkò gò òbaczëc òsoblëwie jak zamknie òczë. Mòcné drapce ptôcha mòckò chwëtają sã wietwi. Ta sowa mòże ùstawic dwa pôlce do przôdkù, a dwa do tëłu. Przë tim òna mòckò zacyskô drapce na wietwi ë chòc wieje mòcny wiater, nie spadnie, a mòże nawetka tak spac. Jachtuje na brzégach lasa ë na kùczewach, bò tam mòże chùtkò na zwierza trzasnąc. Òna nasłuchùje i ùzérô za môłima suskama (np. mëszama) i czasem ptôchama. Na zwierza spôdô z górë i chwëtô gò drapcama. Ta sowa colemało nie bùduje swòigò gniôzda. Òna niese 4-5 jôj w gniôzdach pò jinëch ptôchach (np. srokach). Ji wiôldżi òczë dobrze widzą przë môłim widze, ale do jachtowaniô òna ùżiwô swòjégò dobrégò słëchù. Sztiwné pióra kòl òczów i dzoba zbiérają fale zwãkòwé i czerują je do ùszów. Dzãka mòżnocë òbrocaniô głowë w kòżdą stronã, sowa mòże łatwò zlokalizowac òfiarã i chùtkò na nią trzasnąc, chòc je cemno.

Ùszatô sowa

Wimiarë

Długòsc cała samiec mô kòle 35 cm, samica kòle 37 cm długòsc skrzidłów samiec kòle. 90-95 cm[3], samica kòle. 100 cm Wôga samiec ok. 260 g, samica ok. 280 g

To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.

Lëteratura

Stonehouse Bernard, Francis John, Zwierzęta naszych lasów, Poznań 2009,s.28.