Szëmrëca

Szëmrëca abò Semierzëckô Góra – to je nôwëższi wëszańc łësënowi mòrenë na Bëtowsczim Pòjezerzim^[1], mô wësokòsc 256,5m n.r.m.^[2], je w pòmòrsczim wòjewództwie, w bëtowsczim pòwiace, w gminie Bëtowò, na pôłnié òd Wiôldzégò Płótowa i na zôpôd òd Rekòwa. To je nôwôższi czëp dôwnégò Pòmòrsczégò Ksãżstwa. Òd 2005r. na czëpie je drewnianô widzënkòwô wieża.

Teren wëszańca je òbjimniãti òsoblëwą òbéńdą òchronë sedlëszcza "Rekòwsczé Lasë". Na pòrénk òd wëszańca są 4 môłé jezora: Czôrnik, Môłô Bòrëja, Płoczëca, Wiesczé Jezoro, a dali wikszé Wiôlgô Bòrëja. W 1950 rokù ùrzãdowim zarządzenim bëła wprowadzonô pòzwa Siemierzycka Góra w môl miemiecczi pòzwë Schiemritz Berg^[3].

Lëteratura

Sychta B.: Słownik gwar kaszubskich na tle kultury ludowej. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk, t.V (1972), s. 248.

Dopisënczi

To je blós ùzémk artikla. Rôczimë do jegò rozwicégò.

↑ „Geògrafia Kaszëb” – Jan Mòrdawsczi, Gduńsk 2008, s. 23.
↑ Arkusz N-33-071-D (Tuchomie). Wojskowa Mapa Topograficzna 1:50 000. Sztab Generalny WP, 1987.
↑ Zarządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 3 listopada 1950 r. (M.P. z 1950 r. Nr 134, poz. 1720, s. 1071)

[1] „Geògrafia Kaszëb” – Jan Mòrdawsczi, Gduńsk 2008, s. 23.

[2] Arkusz N-33-071-D (Tuchomie). Wojskowa Mapa Topograficzna 1:50 000. Sztab Generalny WP, 1987.

[3] Zarządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 3 listopada 1950 r. (M.P. z 1950 r. Nr 134, poz. 1720, s. 1071)

[1]

[2]

[3]