Ùkrajińsczi jãzëk
| українська мова | |
|---|---|
| Òbsëga | Ùkrajina, Pòlskô, Madżarskô, Serbiô ë jinsze |
| Lëczba mówiącëch | kòl 45 milionów |
| Môl | - |
| Pòchodzeniowe régòwanié | Jindoeùropejsczé jãzëczi *Słowiańsczé jãzëczi **pòrénkòwòsłowiańsczé jãzëczi ***Ùkrajinsczi jãzëk |
| Alfabét | cërëlicô |
| Òficjalny sztatus | |
| Ùrzãdny jãzëk | Ùkrajina, Pòdniéstrze |
| Regùlowany òb | Ùkrajińskô nôrodnô akademjiô nôùków |
| Kòdë jãzëka | |
| ISO 639-1 | uk |
| ISO 639-2 | ukr |
| ISO 639-3 | ukr |
| SIL | UKR |
Ùkrajińsczi jãzëk (ùkr. українська мова) – jãzëk z pòrénkòwòsłowiańsczégò karna słowiańsczich jãzëków. Gôdô nim kòl 45 mln lëdzy, wikszi dzél jaczich mieszkô w Ùkrajinie. Òn je państwòwim jãzëkã w Ùkrajinie i jednym z państwòwich jãzëków w Naddniestrzu. Ùkrajińskòjãzëczné lëdztwò mieszkô téż w Biôłorësczi, Mòłdawsczi, Pòlsce, Rusczi, Rumùńsczi, Słowacczi, Kazachstanie, Argentinie, Brazylsce, Wiôldżi Britaniji, Kanadze, Zjednónych Krajach Americzi.
Wedle genealogii nôblëższim ùkrajińsczimù je biôłorusczi jãzëk; òd IX-XI st. òbadwa jãzëczi dzélowò fòrmowałë sã na pòspólnym dialektowim spòdlim – òsoblëwie nordowé dialektowé karno ùkrajińsczégò jãzëka twòrzi dialektowé continuum ze skrôwnyma pôłniowima biôłorusczima gwarama Pòleségò. W strzédnowiekù òbadwa nôrodë miałë pospólny jãzëk w knégach.
Wespółczasno dlô zapisu ùkrajińsczégò jãzëka ùżiwô sã adaptowóny cyrilicë, jakô skłôdô sã z 33 lëtrów. Òsoblëwòscą ùkrajińsczégò alfabétu (w przërównanim z jinëma cyrilicczima) je brëkòwanié lëtrów Ґ, Є a Ї.
| А а | Б б | В в | Г г | Ґ ґ | Д д | Е е | Є є | Ж ж |
| З з | И и | І і | Ї ї | Й й | К к | Л л | М м | Н н |
| О о | П п | Р р | С с | Т т | У у | Ф ф | Х х | Ц ц |
| Ч ч | Ш ш | Щ щ | ь | Ю ю | Я я |